Een auto botste tegen het huis

"Gert-Jan", gilde ik "ons huis stort in elkaar"

In de zomer van 2006, het was zomervakantie, was het bijzonder warm en de ramen stonden tegenover elkaar open. Manlief lag te slagen, hij had nachtdienst gedraaid en ik was in de keuken bezig.

Opeens hoorde ik een klap en dacht dat het raam was dichtgeslagen. Verbaasd keek ik de kamer binnen maar het raam stond nog gewoon open, het was ook windstil, dus dat was niet zo vreemd. Op zoek naar de klap liep ik onze aanbouw in. Onze woonkamer is naar achter uitgebouwd en gaat dan aan de straatkant via onze oude buitenmuur de hoek om en daar is ook een paar meter uitgebouwd tot aan de stoeprand. Terwijl ik dus de hoek omloop en de aanbouw aan de zijkant inkeek, schreeuwde ik het uit en brulde naar boven “schat, het huis stort in elkaar”. De hele (nieuwe) buitenmuur bestond uit scheuren in het stucwerk van voor naar achter. Terwijl ik schreeuwde, ging de deurbel en toen ik open deed, stond daar onze schuinoverbuurman die mij vertelde dat niet ons huis aan het instorten was maar dat er een auto tegen ons huis was aangereden.

Tja, dat zie je wel eens op tv of in de krant hoe auto’s en ook vrachtwagens wel eens een huis binnenrijden, maar bij ons, hoe zou dat nou kunnen. Naast ons huis loopt een stoep van zo’n anderhalve meter breed en daarna heb je parkeervakken waar auto’s met voor- of achterkant naar ons huis gericht kunnen parkeren. Wat was er gebeurd. Onze schuinoverbuurman wist het wel te vertellen. Hij had tien minuten tevoren de auto van zijn vriendin verkocht aan een Hongaarse jongeman. Deze had net vier maanden zijn rijbewijs en dit was zijn eerste auto. De auto was net op zijn naam gezet en dolgelukkig en supertrots was hij in de auto gestapt, had de motor gestart en in de veronderstelling dat deze in zijn vrij stond, had hij het gaspedaal diep ingetrapt … met als gevolg dat de auto vanuit stilstand over de stoeprand werd gelanceerd en tegen ons huis weer tot stilstand kwam.

Een flinke schade, dat kun je wel zeggen. Bijgekomen van de schrik liep ik naar de aannemer die een paar jaar eerder de aanbouw voor ons had neergezet en bij ons in de straat woont. Hij was thuis en ik vertelde hem dat hij bij het plaatsen van onze aanbouw iets vergeten was. Hij vroeg natuurlijk wat dat dan was en ik vertelde hem dat hij paaltjes langs de stoep had moeten zetten, want een auto had geprobeerd bij ons binnen te komen.

In eerste instantie leek het erop dat de buitenmuur opnieuw gebouwd moest worden omdat er teveel schade was. Uiteindelijk bleek dit mee te vallen. De buitenkant moest opnieuw gevoegd nadat eerst een paar stenen vervangen waren die kapot waren. De binnenmuur moest echter van een nieuwe stuc laag voorzien worden. De verzekering betaalde uit en ik kon van het geld dat overbleef mijn eerste laptop in huis halen.